AS AVENTURAS DE SUPER IVÁN

Super Iván vs Anti Iván 

Nun lugar fóra do espazo e o tempo estaban os 26 deuses das 26 dimensións, creando 

o poder perfecto. Tardaron un ano pero ao final conseguírono.

Zekronera o deus da dimensión número 25 e Deoxys o deus da 2ª dimensión.

Zekron-: Xa que traballamos tanto no poder debería quedarmo eu.

Deoxys-: Xa, xa que quede con el o dragón do trono.

Deus(3ª dimensión)- : Mozos tranquilos, deberiamos relaxarnos.

E  mentres tanto falaban e estaban todos discutindo,  Victini, o deus da 5ª dimensión 

viu que o poder estaba brilando. Ninguén o escoitaba ata que ao final deu un super grito 

e entendéronlle todos, e dixo:

Victini-: O poder, mirade!

Reshiran (deus da dimensión número 26)- : Eh, mirade o poder está vivo. Victini, porqué non nos dixeches nada.

Entón Victini botou lume pola súa cabeza. Entón o poder reflectiu un olograma de Anti Iván que lles estaba advertindo de que é máis poderosos que nunca.

Zekron-: Si que é, Anti Iván, volveu.

Deus-: Poder, que debemos facer?

O poder púxose verde, e entón quería escoller a un mortal para que fose o seu dono.

Zekron-: Que, por que?

Deus-: O poder cre que é algo gordo, necesitamos axuda.

Grouron(deus da dimensión número 16)- : Desde cando necesitamos axuda?

Lugia (deus da dimensión número 15)-: Quen credes que pode ser, será Jack?

Zekron-: Por favor! a marmota (un ser da súa dimensión que se viste de animal) non.

Entón viron que tiñan a imaxe de Iván Ramírez Barros, elixiuno a el..

Deus-: IRB?

Zekron-: Eh!, retiro o devandito, prefiro a marmota.

Lugia-: Bo, mentres nos axude a protexer as dimensións.

Encargáronlle a Deus que fose o responsabel de entregarlle o poder. Meteuno nun meteorito do tamaño dunha furgoneta que enviou un día de 2013.

De súpeto caeulle o meteorito diante do Colexio. A onda expansiva foi tan potente que transformou a uns poucos elixidos en Pokemon. Tamén creou super viláns. Entón Deus 

usou o seu poder para contactar con Iván e darlle o poder das súas mans. Iván colocoullo no peito, metéuno dentro do corpo e entón transformouse nun Lucario. E de súpeto falaron de que el era o elixido, elixiuno a el o poder.

SI-:Oe, debiamos buscarlle un nome a este poder, Que tal o poder ultimamente?

Deus-:Mola.

SI-:Estou alucinando o Deus dixo “mola”.

Todos os mozos víronse a si mesmos e estaban transformados en Pokemon. Non todos 
os mozos da terra só uns poucos elixidos. E de súpeto SI lanzou o meteorito ao ceo e disparoulle un raio láser. E de súpeto todos viron que estaba Deus, pero estaba transformado nun Pokemon, Arceus. Entón falou cos mozos e díxolles que era Deus,  

todos empezarona crer no ceo e cambiaron para mellor.

Tamén á súa nai viu que lle caeu un meteorito enriba a Iván e foino abrazar, porque estaba moi preocupada.

Mari (alias “mamá de Iván”)-:  Oe, tes razón, o ceo existe, é incribel!

SI-: E agora vou facer o baile da vitoria, “eu teño razón, eu teño razón a túa non”.

Deus-:Iván, acompáñame.

Deus transformou a escola A nosa Señora da Esperanza na superescola de super heroes 

e levou a Iván ao seu despacho. E estaban falando.

Deus-:Imos falar Iván.

Iván-:En serio?

Deus- : Quen é SI, cal é o teu centro?

Iván- :O meu centro?

Deus- : SI o poder escolleute como o maior heroe de todas as dimensións debes ter algo moi especial no teu interior. Poñereiche un exemplo, así é como me ves a min, moi grande 

e intimidante, pero si me coñeces un pouquiño mellor,.... veña adiante.

E entón a Iván déulle unha desas bonecas rusas, que se abren e hai outra dentro. E de súpeto Iván abriuna e....

SI- :Es a alegría da horta?

Deus-: Non só son alegre tamén son misterioso e valente e cariñoso e sabio. E no meu centro

SI- : Hai un mini bebé de madeira?

Deus-: Mira ben,que é o que ves?

SI-:  Tes  os ollos grandes

Deus- : Si, ollos grandes porque están cheos de ilusión, esa ilusión que levo ao mundo, e isto lévame a construír este mundo e a dimensión enteira. E iso é o que me converte igual que o teu, nun heroe, porque eu creei algo fermoso, unha dimensión. E cal é o teu centro?

SI-: Non o sei.

Déulle a súa figura de madeira de mini bebé para que quedase con ela e buscase o seu centro.

Daemón-:  Temos unproblema, hai un incendio en NY.

E entón foron a Nova Yorke, onde había un gran incendio nun edificio. E había unha nena tapada, 
e entrou Iván a rescatala, transformado en Lucario.

Iván-:   hidrolátigo!.

Botou a porta abaixo e entrou ao terceiro andel e viu 

a nena atrapada, tirou outra porta abaixo e intentouna salvar.

Iván-: imos, acompáñame!

Pero a nena tiña moito medo.

Nena- : non te afastes de min ,por favor!.

Iván-: imos, tes que acompañarme, é pola túa vida.

Nena-: non, non.

Iván mostroulle a súa verdadeira identidade, un humano.

Iván-: ves? Son normal, só que teño super poderes.

Pícara-: ala!

E volveuse transformar en Lucario, colleu á nena e saíu pola fiestra. Viron que tiña á nena en brazos.

Papá(da nena)- : filla!

Pícara-: papi!

Ao ver que estaba a salvo a nena, Deus díxolle:

Deus-: O incendio xa está apagado pero hai un home no terceiro andel.

Iván subiu a devolverlle a vida, pero por desgraza non a quería, dixo que xa vivira abondo.

BenParker-:  Non, déixame morrer, eu xa vivín, agora tócache a ti Iván.

Iván-: sábelo?

Ben-: Pois claro que o sei, vinte. E por certo, lembra isto, un gran poder conleva unha 

gran responsabilidade.

Entón foise a informar a Deus de que o ancián non quería volver vivir.

JJJ-: Ese é o home que incendiou o edificio.

SI-: Que, pero de que está falando? Ou ,non fixen nada.

Policía-: Xa,  e como explicas isto, o incendio foi provocado por alguén.

Deus-: Deixádeo en paz, non fixo nada, el é un heroe.

JJJ-: Xa, pero se fose un heroe salvaría a ese home, así que mantén a esa ameaza lonxe 

de nós.

Fóronse, pero sen saber que a Iván, Deus e os seus amigos, espiounos un secuaz de Anti Iván.

AntiIván- : as luces da vida das persoas, por que non se apagan?

Eo secuaz murmuroulle ao oído.

AI-: Hai super heroes de verdade?

Os secuaces-:  Pero como é posible? Isto non ten sentido.

AI-: Oh, pechade o pico ou vos mato e vos desintegro. Bo, seguide gozando heroes porque deica pouco SI desaparecerá.

E mentres tanto viron que MaltecM, cambiouse de cole, así que foi á escola de super heroes, porque ela tiña super poderes.

MaltecM-: Ola Iván, que hai? Mírame, eu tamén teño super poderes.

SI-: Oh, que ben, que poderes tes?

MaltecM-:Teño o poder da maxia.

E MaltecM estaba transformada en Maya de Pokemon, en toda a historia. E mentres 

tanto dúas semanas despois Iván estaba adestrando con Deus. Aportaron que si Iván non completaba o adestramento tería que limpar todas as reliquias de ceo, e non o completou. E entón foi cara ás reliquias con Deus e viron unha chea de cachivaches únicos en todo o universo, e quizais en toda a dimensión. E Deus foise a xunto dos outros alumnos. E Iván abriu un armario. Deus díxolle que ese armario non contiña nada. Entón viu un espello tapado, quitoulle a saba e viu que estaba brilando o espello. Entón pecháronse as portas do armario.

Deus-: Iván, está todo ben?

Iván-: Todo ben.

Cando se foi as portas do armario rompéronse e apareceu un Lucario vermello, era Anti Iván.

AI-: Meu, meu, meu. Iván limpa iso! Jajajaja. Non.

No comedor viron a Daemón comer moi rápido.

MaltecM-: Daemón deberías comer máis a modo, poderíaste atragantar.

Daemón-: Nin falar, teño que comer o que poida antes de que chegue Iván.

Todos quedaron con cara de pensar e comeron rápido.

De súpeto Iván estaba entrando pola porta e dixo.

Iván bo-: Ola chicos, fíxenvos zapatillas de andar por casa a todos.

E deullas a todos os amigos e alumnos.

Daemón-: eh, eh, as mans quedas Iván, é a miña comida.

Iván-: non teño moita fame.

E todos puxeron cara de " isto non é normal non”. E entón recolleu os pratos e os fregou.

Funsac-: chicos!  ataque de criminais nos arredores.

E entón foron todos.

Iván-: podo ir eu ou é cousa só de vós?

Valedocia-: Iván imos, non te quedes aí quedo.

Foron e capturaron aos criminais, excepto a un que escapou. E viron que Iván estaba raro, estaba demasiado ben, ata a Deus parecíalle raro.

Mentres tanto, Hancout estaba polo comedor cando viu a Anti Iván comendo, pero non sabía que era AI.

Hancout-: Aquí estás, Deus citounos na sala de adestramento, deberiamos ir.

AI-: Vaite a casa coa túa mamaíta, neno de mamá gorda.

Hancout-: Vale entón ireille a dicir….Un momento, que dixeches?

AI-: Pícaro de mamá gorda.

Hancout foise cunha mirada horrible. E de súpeto atopouse con Iván bo, pero non sabía que era o bo.

Iván-:Ah, ola, que hai?

Hancout-Deixa de seguirme.

Entón Hancout pegoulle e atacoulle e entón foise.

Iván-: Que? Pero que pasa?

Foi dar un paseo pola cidade, pero todos crían que era o malo. Chamábanlle “lercho, 

idiota e mal bicho”.

E de súpeto atopou ao Iván malo. De súpeto o Anti Iván agarrouno.

AI-: Deixa de seguirme.

SI-:Vale, vale, perdón.

Os dous miráronse fixamente, viron que eran a mesma persoa.

Ambos-: Oh, Quen es? Eu son Iván, o ser máis poderoso de todas as dimensións.

Iván-: Non pode ser, eu son Iván, o tenro, simpático e flacucho.

AI-: Non, eu son o xenial Iván que fai todo o que quere.

SI-: Eu son Iván, o coleccionista de baratixas de Pokemon.

AI-: O machuca-inimigos.

SI-: O amigo dos heroes e da humanidade.

Ambos-: O tío que irrita a Deus.

SI-: Mama miña! O espello, pois claro, Como non vin antes? Dividiume en dous Iváns.

Ambos-: Xenial!.

SI-: Oh, Deus saberá que lle desobedecín, vaise cabrear!.

AI-: Bah, e que importa iso.

SI-: Vouno  decepcionar.

AI-: Deixa de preocuparte por Deus.

Entón AI pegoulle e os dous sentiron a dor. Entón pegoulle outra vez, e deulle co dedo.

AI-: Terei que asegurarme de que non te  fagas dano.

SI-: Guai!

AI-: Podemos colaborar, pero só si fas todo o que eu che diga.

SI-: Non sei.

AI-:E si consigo unha bolsa de Dokyos?

SI-: Pois vale.

Foron a xunto das reliquias do ceo.

SI-: E cal é o plan?

AI-: O plan é que o teu eu quede aquí e eu serei o ser máis poderoso de todas as dimensións.

SI-: Ah claro.

O Iván malo foi á sala de adestramento.

Deus-: Escoitádeme todos, este adestramento é o máis importante. É para fortalecer

o voso lado feble.

E de súpeto o Iván malo déulle a MaltecM co cóbado e díxolle:

AI-: Ola guapa, como o levas?.

MaltecM pensou que iso non era normal nel.

Deus-: Iván chegas tarde, na puntualidade es tan destacado como todos os heroes.

AI-: Bla, bla bla, gárdate a túa sabedoría Deus. Que tal se por chegar tarde pelexo 

con Hancout e con Funsac coas mans atadas ás costas.

Deus-: Comezade! .

De súpeto atacáronno.

Hancout-: Isto pola miña nai.

E derrotou a Funsac, e Hancout quedou  impresionado, e tamén derrotou a Hancout. 

Ía machucarlles moito máis.

Valedocia-: Iván xa basta!.

Entón todos os alumnos foron a por Iván e ningún podía con el. E ata pegou a MaltecM

( a súa amada)

AI-: Non podedes máis? E eu que pensaba que erades heroes.

Deus-: Iván, tanta agresividade non é digna dun heroe.

AI-: Oh veña, cálate dunha vez vello, son o ser máis poderoso, o poder escolleume a min non a ti, e agora vai haber moitos cambios por aquí, agora manda o gran Iván. Hahahahaha.

E Deus estaba no seu despacho.

Deus-: Non o entendo, onte estaba perfectamente no adestramento ata que lle ordenei limpar as reliquias.

Non sabía que Anti Iván estaba detrás del.

Deus- :  Pois claro, o conxuro máxico do espello. Dividiuno e trouxo ao seu dobre malvado. Será mellor que teña coidado, a súa metade malvada pode ser letal.

AI-: Moi certo.

Entón encerrouno nunha gaiola de cemento anti poderes.

SI-: E agora hai que espertar ao dormilón, espertáches? Non te preocupes falarei baixiño, voz interior.

Deus-: As reliquias, é moi astuto.

SI-: Pois si, tes razón, fai tempo que non pasaba aquí.

Deus-: Iván, dáste conta do que está pasando aquí?

Iván-: Pois non, non moito.

Deus-: Mirácheste no espello e dividícheste en parte boa e parte malvada.

Iván-:Oh, e cal é o auténtico?

Deus-:Ti es o auténtico, o Iván bo, compasivo e inocente, un pouquiño sensiblón.

Iván-: Non é verdade.

Deus-: Pero o Iván malo carece de todas estas calidades e ten toda a túa agresividade acumulada de todos estes anos.

Iván-: Pero tamén está ben, non?

Deus-: Á noitiña volverase permanente e só perdurará un malvado Iván de poderes ilimitados.

Iván-: Tócome o fuciño coa lingua.

Mentres tanto Valedocia e MaltecM estaban no comedor cando viron ao Iván malo cos criminais máis buscados do país xogando ao Poker.

Valedocia-: Pero que significa isto?

AI-: Que hai pringados. Collede unha cadeira,  pero advírtovos, ese criminal é un tiburón.

MaltecM-: Non podes estar…

AI-: Podo e fareino. Son o ser máis poderoso e aquí mando eu. E non vou deixar que 

unha nena parva amargue a miña vida. Así que marcharvos de aquí. E por certo, ódiote.

E entón MaltecM foise chorando.

Valedocia-: MaltecM  espera!

AI-: Ah, por certo, facede as maletas, dixen a todos que vos ides de aquí, agora manda 
o gran Iván, e por certo, vai haber moitos cambios por aquí.

Mentres tanto.…

Deus-: Cada minuto que pasa o Iván malo faise máis inestable e poderoso. Será mellor 

que o deteñamos.

SI-: Pero non nos custará un pouco connosco aquí encerrados e coa chave aí?

Estaba diante del, e chegaba co pé.

Deus-: Iván, esta chave estivo aquí todo o tempo.

Si-: Non, desde que lle caeu ao meu outro eu.

Deus-:Ah e daste de conta de que chegas co pé?

SI-: Ah,! xa sei onde queres chegar pero prometinlle ao outro eu que me quedaría aquí.

É que quero caerlle ben, cres que lle caio ben?.

Deus-Iván, queres deixar de ...uf!.…Si, cáeslle de marabilla e por iso non deixou unha saída é como un puzzle e ti resolvíchelo. Bo mozo Iván.

Entón Iván saíu do cepo e colleu a chave.

SI-: Viva eu!

Deus deuse de conta de que podía saír en calquera momento e pensou“que bobo é este mozo”. Mentres tanto, na porta do colexio Anti Iván estaba convencendo aos criminais para prender lume á cidade.

Daemón-: Iván volveuse tolo de verdade!.

Xería-: temos que deter a Iván, pero como o facemos?

SI-: Eh chicos, aquí estades. MaltecM agora vai  limpar a túa habitación!.

De súpeto os mozos atacáronlle cunha chea de labazadas.

SI-: Estades en forma! ¡Uh que forza Hancout! Aquí están, Deus.

E entón MaltecM déulle unha patada na entreperna.

Deus-: Chicos, basta, ese non é o Iván que está causando problemas.

Valedocia-: que queres dicir?

Deus-: Vinde, vinde comigo todos, ata os profesores (entón Iván quedou quedo aí, esperando). Ti tamén, Iván.

SI-: ben!

Deus-: Afffff

Pasa un tempo.

MaltecM-: Xa sabía eu que non era el o verdadeiro Iván. Ui, teño remordimentos.

Deus-: E agora escoitade, sieo Iván malo ve o seu reflexo no mesmo espello do que saíu, 

os dous Iváns reuniranse ao instante.

Iván-: Pero , estades seguros de que o Iván malo viu á cancha?

AI: abride paso!

Funiac-: segurísimo!

SI-: Isto vai ser xenial.

Funiac apartouse do medio e todos se esconderon.

AI-: Que capa me poño para que me adoren?

MaltecM saltou e intentoulle facer que se mirase no espello.

Pero AI tapou a cara.

AI-: Nin falar guapa, eu xa sei o que pasará se me miro nese espello.

Deus-: Coidado, se rómpese o Iván malo quedará para sempre.

AI-: en serio? Esa é unha boa idea.

Loitaron todos, case se rompe o espello, pero salvárono. E os mozos só lle pegaron unha vez a AI.

SI-: Au! Oh non! Eh chicos, esquecinme de dicirvos, cando lle pegades eu sento a dor tamén.

Funsac-: pois por sorte para ti non estamos acertando.

SI-: Espera, si cando lle pega a el dóeme a min…

Entón SI pegouse a si mesmo unha chea de veces, e Anti Iván sentiu a dor. Collérono dos brazos, e intentaron facer que mirase ao espello, pero AI creou un puño xigante e rompeu o espello.

AI-: Bo intento, super memos, pero este Iván fai o que quere.

SI-: E este Iván fai o correcto.

E entón fixo que AI se mirase no espello.

AI-: Pero non pode ser, entón rompín unha.

SI-: Réplica. Ata logo tío.

Iván desapareceu, pero non sabía cal era o Iván bo ou o Iván malo.

Iván-: foi alucinante, jejeje. A comer! De todos os xeitos este Iván non era tan duro,
e está detrás do meu, verdade?

AI-: Moi certo.

Hancout-. Pero non pode ser, como é posible? Se te miraches no espello.

AI-: Expricareicho, unificamos o conxuro máxico do espello. Agora que podo pensar direiche que deberías ir ao psicólogo, supermán moderno.

SI-:Entón, non lle atopo explicación a isto.

AI:-En realidade eu son o teu dobre malvado doutro universo. Coñeces a teoría dos universos paralelos, que hai seres opostos a nós?

MaltecM-: Pois si, pero , por que lle fixeches isto a Iván?

AI-: por que lle fixen isto? Pois voucho dicir, fai un ano fun derrotado por ese tío. 
Déume un puñetazo xigante en soños e eu notei a dor. E cando estiven no reformatorio tiven tempo para pensar en dúas cousas, que os seres humanos son seres inferiores que merecen ser eliminados. E que a caca de pomba é difícil de eliminar da miña pel.

Todos-: Uuug!

AI-:Si, dá máis noxo do que vos imaxinades.

Deus-: Pois non o saberás, pero teño ante min un arma secreta e imos deter os teus plans.

MaltecM-: tes un arma secreta?

Deus-: non o sabes todo sobre min. Observade. Dang!

Dang-: si?

Todos-: aaaaah!

Deus-: Dang, xa sabes o que hai que facer.

Dang-: si, señor. Prepárate a morrer. Demo de aceiro!

E entón AI creou un robot xigante que disparaba torrradas desde o cu e derrotou a Dang. Pero custoulle moito, e moitísimo, refírome a que tardou 30 segundos.

SI-: Bo, poida que Dang caia, pero eu aínda estou de pé e vou derrotarte.

AI-: Antes de que vos elimine, queredes dicir unhas últimas palabras?

Daemón-: Pois si, debín comerme o último canapé do buffet.

SI-: Ese é o teu último pensamento?

Daemón-: pois si, estaban moi ricos.

E AI puxo unha cara de, “estes están tolos”. E entón chamou a todos os seus dobres malvados. E todos eran de cor negra, menos AI, que era de cor vermella.

Loitaron ferozmente, pero os dobres malvados gañáronlles.

E entón AI, que estaba a piques de matar a SI viu a MaltecM e parou o asasinato..

SI-: Por que non me matas?

AI-: Oe, quero que a túa morte sexa moito peor, isto é demasiado fácil, así que vete preparándote porque volverei. Ímonos/Ímonos xa.!!!!

Daemón malo-:  Pero a vitoria é case nosa.

AI-: dixen que nos imos xa.!

E entón teletransportou a todos os dobres malvados a un lugar descoñecido.

Iván espertouse na enfermería. E foi polo sur a meditar e adestrar un pouco. Cando de súpeto atópase con AI e falan de que AI debería unirse a el, pero Iván negouse. E AI derrotouno.

AI deuse conta de porqué o poder o elixiu a el, pola súa bondade. E asívolveu á super escola e fíxose máis forte, pero non o suficiente para derrotar a AI. Convocou a todos 

os nenos do colexio a unha reunión no patio e convenceunos para unirse e loitar cos seus dobres malvados outra vez.

Daemón-: Oe Iván, tes idea de onde está Anti Iván?

SI-: Antes de irse ameazou aos habitantes da terra.

Daemón: Pronto a terra converterase nunha gran mazá frita.

SI-: Iso é Nova Yorke.

Deus-: Estas seguro de volver enfrontarte a AI?

SI-: Eh, un home díxome “un gran poder conleva unha gran responsabilidade”.

Todos foron a Nova Yorke na escola, que estaba voando. Era unha base flotante.

Mentres tanto en Nova Yorke os dobres malvados estaban atacando á xente, e nin sequera a policía podía facer nada contra eles.

Por de pronto chegaron os Super Heroes e puxéronse en posición.

Funsac-: Bullacazaa.!!!!!!

AI-: Vaia, por fin descubríchesme SI, crin que che levaría máis tempo.

SI-: Pois levoume pouco, e agora preparatee a recibir a poderosa vontade do martillo 

da xustiza.

Deus-: De verdade? Bastaba con dicir a por eles.

SI-: A por eles!

Entón todos loitaron coas súas réplicas, pero SI e AI estaban demasiado empatados. 

De súpeto, nun segundo SI rabuñoulle coas súas  garras e déixolle unhas cicatrices que eran unha maldición. EAI transformouse nos depredadores dosaliens de SI. E case lles 

ía a gañar, pero no último momento apareceron Dialga (o deus da cuarta dimensión) e Palquia  (o Deus da oitava dimensión), e todos os deuses de todas as dimensións loitaron con AI pero ningún podía gañarlle. E entón, cando AI estaba a piques de destruír todas 

as dimensións MaltecM achegouse a SI díxolle:

MaltecM-: Iván , estás ben?

SI-: Iso parece.

MaltecM-: Chegounos a hora.

SI-: Iso parece. Botareite de menos.

MaltecM-: Antes de ser destruídos gustaríame darte isto.

MaltecM deulle un bico nos beizos. Entonces Iván volveuse verde de enerxía..

AI-: agora xa vos chegou a hora. Jajajajaja.

Deus-: todo está perdido.

Cando AI vira un resplandor verde, parou e foi cara el.

E  viu a imaxe dun Lucario verde que estaba cuberto de enerxía.

SI-: Crías que estaba un pouco verde?.

AI-: Super Iván!

Iván gañou a AI, pero AI continuou co seu plan, intentou destruír toda a dimensión pero SI derrotouno e púxolle unha camisa de forza e unha boceira, e levábano nunha carretilla.

Deus-:   Iván, quítalle o poder cósmico a AI.

Quitoullo a AI e destruíuno.

E entón todos os cidadáns de NY aplaudíronlle a SI e aos seus heroes.

Pero AI estaba a piques de dicir unhas palabras.

AI- : Derrotáchesme, pero aínda teño forzas para dicir isto. Gustaríame dicir a verdadeira identidade de SI.

Todos os heroes-: Non o digas!!!!!!!!

AI-:  Oh, si! SI é en realidade Iván Ramírez Barros.

E revelou as identidades de todos os super heroes, e as súas direccións,  onde vivían.

A nena que salvou do incendio abrazou a SI. E SI abrazou á nena. E o seu pai estreitoulle a man. E volvéronlle a abrazar os cidadáns e gritaron:

Cidadáns-:   ¡SI,SI, SI, SI!

Entón a policía do ceo levouse a AI e aos super viláns ao baleiro, o cárcere para os criminais máis buscados de todas as dimensións.

SI- : Bon, agora que todo acabou gostaríame facer unha cousa.

Deus- : Que é?

SI foi ao espazo, un punto entre a terra e a lúa, e gritou.

SI- : Ata o infinito e máis aló.

Mentres tanto no baleiro os criminais estaban discutindo porque perderan a bataia contra os heroes. Cando saíu AI da súa cela e levouse á Miriam maila aos demais deixounos aí, podrecéndose. E entón AI dixo cando estaba fóra do cárcere:

AI- : Escóitame SI,onde queira que esteas volveremos atoparnos. Jajajaja.

E así foise a un portal interdimensional a un lugar da terra.

                                                           FIN?

IVÁN RAMÍREZ. 3º ESO