Co gallo de escribírmonos algo en contra da violencia de xénero, hoxe imos a experimentar e interaccionar entre nós. Empezamos entre todos a escribir un breve relato colectivo. Comezo o texto e o alumnado que queira pode seguir, ao final teremos un relato curto ou non, xa veremos, que será publicado neste blogue.
Podedes enviar as vosas continuacións ao enderezo de correo: normalizacioncprnsesperanza@gmail.com
Veña! Imos ver qué nos sae entre todas e todos!!!!!
COMEZO
Estaba sentado fronte a el. A mesa era ampla, e só había un cinceiro, pero que non se podía usar, a Lei o prohibía! qué estupidez! e para qué o poñían. Observaba en silenzo a faciana que o ollaba con rabia e mágoa. Non sabía qué fora dela, non sabía qué teria ocorrido. Só sabía que estaba aí, observado, analizado, só, afundido, confundido...
As lembranzas acodían á súa cabeza. Era de madrugada. O seu pelo negro ondeaba cal unha bandeira ao vento, ao son da música. Era preciosa! Preciosa...
Ningún comentario:
Publicar un comentario