Super Iván vs Anti Iván
Nun lugar fóra do espazo e o tempo estaban
os 26 deuses das 26 dimensións, creando
o poder perfecto. Tardaron un ano pero ao
final conseguírono.
Zekronera o deus da dimensión número 25 e
Deoxys o deus da 2ª dimensión.
Zekron-: Xa que traballamos tanto no poder
debería quedarmo eu.
Deoxys-: Xa, xa que quede con el o dragón do
trono.
Deus(3ª dimensión)- : Mozos tranquilos,
deberiamos relaxarnos.
E mentres tanto falaban e estaban todos
discutindo, Victini, o deus da 5ª dimensión
viu que o poder estaba brilando.
Ninguén o escoitaba ata que ao final deu un super grito
e entendéronlle todos,
e dixo:
Victini-: O poder, mirade!
Reshiran (deus da dimensión número 26)- : Eh,
mirade o poder está vivo. Victini, porqué non nos dixeches
nada.
Entón Victini botou lume pola súa cabeza.
Entón o poder reflectiu un olograma de Anti Iván que lles estaba advertindo de
que é máis poderosos que nunca.
Zekron-: Si que é, Anti Iván,
volveu.
Deus-: Poder, que debemos
facer?
O poder púxose verde, e entón quería
escoller a un mortal para que fose o seu dono.
Deus-: O poder cre que é algo gordo,
necesitamos axuda.
Grouron(deus da dimensión número 16)- : Desde cando necesitamos axuda?
Lugia (deus da dimensión número 15)-: Quen
credes que pode ser, será Jack?
Zekron-: Por favor! a marmota (un ser da súa
dimensión que se viste de animal) non.
Entón viron que tiñan a imaxe de Iván
Ramírez Barros, elixiuno a el..
Zekron-: Eh!, retiro o devandito, prefiro a
marmota.
Lugia-: Bo, mentres nos axude a protexer as
dimensións.
Encargáronlle a Deus que fose o
responsabel de entregarlle o poder. Meteuno nun meteorito do tamaño dunha
furgoneta que enviou un día de 2013.
De súpeto caeulle o meteorito diante do Colexio. A onda expansiva foi tan potente que transformou a uns poucos elixidos
en Pokemon. Tamén creou super viláns. Entón Deus
usou o seu poder
para contactar con Iván e darlle o poder das súas mans. Iván colocoullo no
peito, metéuno dentro do corpo e entón transformouse nun Lucario. E de
súpeto falaron de que el era o elixido, elixiuno a el o
poder.
SI-:Oe, debiamos buscarlle un nome a este
poder, Que tal o poder ultimamente?
SI-:Estou alucinando o Deus dixo
“mola”.
Todos os mozos víronse a si
mesmos e estaban transformados en Pokemon. Non todos
os mozos da terra só uns
poucos elixidos. E de súpeto SI lanzou o meteorito ao ceo e disparoulle un raio
láser. E de súpeto todos viron que estaba Deus, pero estaba transformado nun
Pokemon, Arceus. Entón falou cos mozos e díxolles que era Deus,
todos
empezarona crer no ceo e cambiaron para mellor.
Tamén á súa nai viu que lle caeu un
meteorito enriba a Iván e foino abrazar, porque estaba moi
preocupada.
Mari (alias “mamá de Iván”)-: Oe, tes razón,
o ceo existe, é incribel!
SI-: E agora vou facer o baile da vitoria,
“eu teño razón, eu teño razón a túa non”.
Deus transformou a escola A nosa
Señora da Esperanza na superescola de super
heroes
e levou a Iván ao seu despacho. E estaban falando.
Deus- : Quen é SI, cal é o teu centro?
Deus- : SI o
poder escolleute como o maior heroe de todas as dimensións debes ter algo moi
especial no teu interior. Poñereiche un exemplo, así é como me ves a min,
moi grande
e intimidante, pero si me coñeces un pouquiño mellor,.... veña adiante.
E entón a
Iván déulle unha desas bonecas rusas, que se abren e hai outra dentro. E de
súpeto Iván abriuna e....
SI- :Es a alegría
da horta?
Deus-: Non só
son alegre tamén son misterioso e valente e cariñoso e sabio. E no meu
centro
SI- : Hai un mini
bebé de madeira?
Deus-: Mira
ben,que é o que ves?
SI-: Tes os ollos grandes
Deus- : Si,
ollos grandes porque están cheos de ilusión, esa ilusión que levo ao mundo, e
isto lévame a construír este mundo e a dimensión enteira. E iso é o que me
converte igual que o teu, nun heroe, porque eu creei algo fermoso, unha
dimensión. E cal é o teu centro?
Déulle a súa figura de madeira de mini bebé para que quedase con ela e buscase o seu
centro.
Daemón-: Temos
unproblema, hai un incendio en NY.
E entón foron a
Nova Yorke, onde había un gran incendio nun edificio. E había unha nena tapada,
e
entrou Iván a rescatala, transformado en Lucario.
Botou
a porta abaixo e entrou ao terceiro andel e viu
a nena atrapada, tirou outra
porta abaixo e intentouna salvar.
Pero a nena
tiña moito medo.
Nena- : non te afastes de min ,por favor!.
Iván-: imos, tes que acompañarme, é pola túa
vida.
Iván mostroulle a súa verdadeira
identidade, un humano.
Iván-: ves? Son normal, só que teño super
poderes.
Pícara-: ala!
E volveuse transformar en Lucario,
colleu á nena e saíu pola fiestra. Viron que tiña á nena en
brazos.
Ao ver que estaba a salvo a nena, Deus díxolle:
Deus-: O incendio xa está apagado pero hai
un home no terceiro andel.
Iván subiu a devolverlle a vida,
pero por desgraza non a quería, dixo que xa vivira abondo.
BenParker-: Non, déixame morrer, eu xa
vivín, agora tócache a ti Iván.
Ben-: Pois claro que o sei, vinte. E por
certo, lembra isto, un gran poder conleva unha
gran responsabilidade.
Entón foise a informar a Deus de que o
ancián non quería volver vivir.
JJJ-: Ese é o home que incendiou o
edificio.
SI-: Que, pero de que está falando? Ou ,non
fixen nada.
Policía-: Xa, e como explicas isto, o incendio
foi provocado por alguén.
Deus-: Deixádeo en paz, non fixo nada,
el é un heroe.
JJJ-: Xa, pero se fose un heroe salvaría a
ese home, así que mantén a esa ameaza lonxe
de nós.
Fóronse, pero sen saber que a Iván,
Deus e os seus amigos, espiounos un secuaz de Anti Iván.
AntiIván- : as luces da vida das persoas, por que non se apagan?
Eo secuaz murmuroulle ao
oído.
AI-: Hai super heroes de
verdade?
Os secuaces-: Pero como é posible? Isto non
ten sentido.
AI-: Oh, pechade o pico ou vos mato e vos
desintegro. Bo, seguide gozando heroes porque deica pouco SI
desaparecerá.
E mentres tanto viron que MaltecM, cambiouse de cole, así que foi á escola de super heroes, porque ela tiña
super poderes.
MaltecM-: Ola Iván, que hai? Mírame, eu tamén
teño super poderes.
SI-: Oh, que ben, que poderes
tes?
MaltecM-:Teño o poder da
maxia.
E MaltecM estaba transformada en Maya de
Pokemon, en toda a historia. E mentres
tanto dúas semanas despois Iván estaba
adestrando con Deus. Aportaron que si Iván non completaba o adestramento tería
que limpar todas as reliquias de ceo, e non o completou. E entón foi cara ás
reliquias con Deus e viron unha chea de cachivaches únicos en todo o universo, e
quizais en toda a dimensión. E Deus foise a xunto dos outros alumnos. E Iván
abriu un armario. Deus díxolle que ese armario non contiña nada. Entón viu un
espello tapado, quitoulle a saba e viu que estaba brilando o espello. Entón
pecháronse as portas do armario.
Deus-: Iván, está todo
ben?
Cando se foi as portas do armario
rompéronse e apareceu un Lucario vermello, era Anti Iván.
AI-: Meu, meu, meu. Iván limpa iso! Jajajaja.
Non.
No comedor viron a Daemón comer moi
rápido.
MaltecM-: Daemón deberías comer máis a modo,
poderíaste atragantar.
Daemón-: Nin falar, teño que comer o que
poida antes de que chegue Iván.
Todos quedaron con cara de pensar
e comeron rápido.
De súpeto Iván estaba entrando pola porta
e dixo.
Iván bo-: Ola chicos, fíxenvos zapatillas de
andar por casa a todos.
E deullas a todos os amigos e
alumnos.
Daemón-: eh, eh, as mans quedas Iván, é a
miña comida.
Iván-: non teño moita
fame.
E todos puxeron cara de " isto non é normal
non”. E entón recolleu os pratos e os fregou.
Funsac-: chicos! ataque de criminais nos
arredores.
Iván-: podo ir eu ou é cousa só de
vós?
Valedocia-: Iván imos, non te quedes aí
quedo.
Foron e capturaron aos criminais,
excepto a un que escapou. E viron que Iván estaba raro, estaba demasiado ben,
ata a Deus parecíalle raro.
Mentres tanto, Hancout estaba polo
comedor cando viu a Anti Iván comendo, pero non sabía que era
AI.
Hancout-: Aquí estás, Deus citounos na sala de
adestramento, deberiamos ir.
AI-: Vaite a casa coa túa mamaíta, neno de
mamá gorda.
Hancout-: Vale entón ireille a dicir….Un
momento, que dixeches?
AI-: Pícaro de mamá
gorda.
Hancout foise cunha mirada horrible. E de
súpeto atopouse con Iván bo, pero non sabía que era o bo.
Hancout-Deixa de
seguirme.
Entón Hancout pegoulle e atacoulle e entón
foise.
Iván-: Que? Pero que
pasa?
Foi dar un paseo pola cidade, pero
todos crían que era o malo. Chamábanlle “lercho,
idiota e mal
bicho”.
E de súpeto atopou ao Iván malo. De súpeto
o Anti Iván agarrouno.
Os dous miráronse fixamente, viron
que eran a mesma persoa.
Ambos-: Oh, Quen es? Eu son Iván, o ser máis
poderoso de todas as dimensións.
Iván-: Non pode ser, eu son Iván, o tenro,
simpático e flacucho.
AI-: Non, eu son o xenial Iván que fai todo o
que quere.
SI-: Eu son Iván, o coleccionista de
baratixas de Pokemon.
SI-: O amigo dos heroes e da
humanidade.
Ambos-: O tío que irrita a
Deus.
SI-: Mama miña! O espello, pois claro, Como
non vin antes? Dividiume en dous Iváns.
SI-: Oh, Deus saberá que lle desobedecín, vaise cabrear!.
AI-: Bah, e que importa
iso.
AI-: Deixa de preocuparte por
Deus.
Entón AI pegoulle e os dous sentiron a dor.
Entón pegoulle outra vez, e deulle co dedo.
AI-: Terei que asegurarme de que non te fagas dano.
AI-: Podemos colaborar, pero só si fas todo o
que eu che diga.
AI-:E si consigo unha bolsa de
Dokyos?
Foron a xunto das reliquias do ceo.
AI-: O plan é que o teu eu quede aquí e eu
serei o ser máis poderoso de todas as dimensións.
O Iván malo foi á sala de
adestramento.
Deus-: Escoitádeme todos, este adestramento
é o máis importante. É para fortalecer
o voso lado feble.
E de súpeto o Iván malo déulle a MaltecM co
cóbado e díxolle:
AI-: Ola guapa, como o
levas?.
MaltecM pensou que iso non era normal
nel.
Deus-: Iván chegas tarde, na puntualidade es tan destacado como todos os heroes.
AI-: Bla, bla bla, gárdate a túa sabedoría
Deus. Que tal se por chegar tarde pelexo
con Hancout e con Funsac coas mans atadas
ás costas.
Hancout-: Isto pola miña
nai.
E derrotou a Funsac, e Hancout quedou impresionado, e tamén derrotou a Hancout.
Ía machucarlles moito
máis.
Valedocia-: Iván xa
basta!.
Entón todos os alumnos foron a por Iván e
ningún podía con el. E ata pegou a MaltecM
( a súa amada)
AI-: Non podedes máis? E eu que pensaba que
erades heroes.
Deus-: Iván, tanta agresividade non é digna
dun heroe.
AI-: Oh veña, cálate dunha vez vello, son o
ser máis poderoso, o poder escolleume a min non a ti, e agora vai haber moitos
cambios por aquí, agora manda o gran Iván. Hahahahaha.
E Deus estaba no seu
despacho.
Deus-: Non o entendo, onte estaba
perfectamente no adestramento ata que lle ordenei limpar as
reliquias.
Non sabía que Anti Iván estaba detrás
del.
Deus- : Pois claro, o conxuro máxico do
espello. Dividiuno e trouxo ao seu dobre malvado. Será mellor que teña coidado,
a súa metade malvada pode ser letal.
Entón encerrouno nunha gaiola de cemento
anti poderes.
SI-: E agora hai que espertar ao dormilón, espertáches? Non te preocupes falarei baixiño, voz
interior.
Deus-: As reliquias, é moi
astuto.
SI-: Pois si, tes razón, fai tempo que non
pasaba aquí.
Deus-: Iván, dáste conta do que está
pasando aquí?
Iván-: Pois non, non
moito.
Deus-: Mirácheste no espello e
dividícheste en parte boa e parte malvada.
Iván-:Oh, e cal é o
auténtico?
Deus-:Ti es o auténtico, o Iván bo,
compasivo e inocente, un pouquiño sensiblón.
Deus-: Pero o Iván malo carece de todas
estas calidades e ten toda a túa agresividade acumulada de todos estes
anos.
Iván-: Pero tamén está ben, non?
Deus-: Á noitiña volverase permanente e só
perdurará un malvado Iván de poderes ilimitados.
Iván-: Tócome o fuciño coa
lingua.
Mentres tanto Valedocia e MaltecM estaban no
comedor cando viron ao Iván malo cos criminais máis buscados do país xogando ao
Poker.
Valedocia-: Pero que significa
isto?
AI-: Que hai pringados. Collede unha cadeira, pero advírtovos, ese criminal é un tiburón.
MaltecM-: Non podes
estar…
AI-: Podo e fareino. Son o ser máis poderoso
e aquí mando eu. E non vou deixar que
unha nena parva amargue a miña vida. Así
que marcharvos de aquí. E por certo, ódiote.
E entón MaltecM foise
chorando.
Valedocia-: MaltecM espera!
AI-: Ah, por certo, facede as maletas, dixen a
todos que vos ides de aquí, agora manda
o gran Iván, e por certo, vai haber
moitos cambios por aquí.
Deus-: Cada minuto que pasa o Iván malo
faise máis inestable e poderoso. Será mellor
que o
deteñamos.
SI-: Pero non nos custará un pouco connosco
aquí encerrados e coa chave aí?
Estaba diante del, e chegaba co pé.
Deus-: Iván, esta chave estivo aquí todo o
tempo.
Si-: Non, desde que lle caeu ao meu outro
eu.
Deus-:Ah e daste de conta de que chegas co
pé?
SI-: Ah,! xa sei onde queres chegar pero
prometinlle ao outro eu que me quedaría aquí.
É que quero caerlle ben, cres que
lle caio ben?.
Deus-Iván, queres deixar de ...uf!.…Si,
cáeslle de marabilla e por iso non deixou unha saída é como un puzzle e ti
resolvíchelo. Bo mozo Iván.
Entón Iván saíu do cepo e colleu a
chave.
Deus deuse de conta de que podía
saír en calquera momento e pensou“que bobo é este mozo”. Mentres tanto, na porta
do colexio Anti Iván estaba convencendo aos criminais para prender lume á
cidade.
Daemón-: Iván volveuse tolo de
verdade!.
Xería-: temos que deter a Iván, pero como o
facemos?
SI-: Eh chicos, aquí estades. MaltecM agora vai limpar a túa habitación!.
De súpeto os mozos atacáronlle cunha
chea de labazadas.
SI-: Estades en forma! ¡Uh que forza Hancout!
Aquí están, Deus.
E entón MaltecM déulle unha patada na
entreperna.
Deus-: Chicos, basta, ese non é o Iván que
está causando problemas.
Valedocia-: que queres
dicir?
Deus-: Vinde, vinde comigo todos, ata os
profesores (entón Iván quedou quedo aí, esperando). Ti tamén,
Iván.
MaltecM-: Xa sabía eu que non era el o
verdadeiro Iván. Ui, teño remordimentos.
Deus-: E agora escoitade, sieo Iván malo ve o
seu reflexo no mesmo espello do que saíu,
os dous Iváns reuniranse ao
instante.
Iván-: Pero , estades seguros de que o Iván
malo viu á cancha?
SI-: Isto vai ser
xenial.
Funiac apartouse do medio e todos se esconderon.
AI-: Que capa me poño para que me
adoren?
MaltecM saltou e intentoulle facer
que se mirase no espello.
AI-: Nin falar guapa, eu xa sei o que pasará se me miro nese espello.
Deus-: Coidado, se rómpese o Iván malo
quedará para sempre.
AI-: en serio? Esa é unha boa
idea.
Loitaron todos, case se rompe o
espello, pero salvárono. E os mozos só lle pegaron unha vez a
AI.
SI-: Au! Oh non! Eh chicos, esquecinme de dicirvos, cando lle pegades eu sento a dor tamén.
Funsac-: pois por sorte para ti non estamos
acertando.
SI-: Espera, si cando lle pega a el dóeme a
min…
Entón SI pegouse a si mesmo unha chea de
veces, e Anti Iván sentiu a dor. Collérono dos brazos, e intentaron facer que mirase ao espello, pero AI creou un puño xigante e rompeu o
espello.
AI-: Bo intento, super memos, pero este Iván
fai o que quere.
SI-: E este Iván fai o
correcto.
E entón fixo que AI se mirase no
espello.
AI-: Pero non pode ser, entón rompín
unha.
SI-: Réplica. Ata logo
tío.
Iván desapareceu, pero non sabía cal
era o Iván bo ou o Iván malo.
Iván-: foi alucinante, jejeje. A comer! De
todos os xeitos este Iván non era tan duro,
e está detrás do meu, verdade?
Hancout-. Pero non pode ser, como é posible?
Se te miraches no espello.
AI-: Expricareicho, unificamos o conxuro
máxico do espello. Agora que podo pensar direiche que deberías ir ao psicólogo,
supermán moderno.
SI-:Entón, non lle atopo explicación a
isto.
AI:-En realidade eu son o teu dobre malvado
doutro universo. Coñeces a teoría dos universos paralelos, que hai seres opostos
a nós?
MaltecM-: Pois si, pero , por que lle fixeches
isto a Iván?
AI-: por que lle fixen isto? Pois voucho dicir, fai un ano fun derrotado por ese tío.
Déume un puñetazo xigante en soños
e eu notei a dor. E cando estiven no reformatorio tiven tempo para pensar en dúas
cousas, que os seres humanos son seres inferiores que merecen ser eliminados. E
que a caca de pomba é difícil de eliminar da miña pel.
AI-:Si, dá máis noxo do que vos
imaxinades.
Deus-: Pois non o saberás, pero teño ante
min un arma secreta e imos deter os teus plans.
MaltecM-: tes un arma
secreta?
Deus-: non o sabes todo sobre min.
Observade. Dang!
Deus-: Dang, xa sabes o que hai que facer.
Dang-: si, señor. Prepárate a morrer. Demo
de aceiro!
E entón AI creou un robot xigante que
disparaba torrradas desde o cu e derrotou a Dang. Pero custoulle moito, e
moitísimo, refírome a que tardou 30 segundos.
SI-: Bo, poida que Dang caia, pero eu aínda
estou de pé e vou derrotarte.
AI-: Antes de que vos elimine, queredes
dicir unhas últimas palabras?
Daemón-: Pois si, debín comerme o último
canapé do buffet.
SI-: Ese é o teu último
pensamento?
Daemón-: pois si, estaban moi
ricos.
E AI puxo unha cara de, “estes están tolos”.
E entón chamou a todos os seus dobres malvados. E todos eran de cor negra, menos
AI, que era de cor vermella.
Loitaron ferozmente, pero os dobres
malvados gañáronlles.
E entón AI, que estaba a piques de matar a
SI viu a MaltecM e parou o asasinato..
SI-: Por que non me
matas?
AI-: Oe, quero que a túa morte sexa moito
peor, isto é demasiado fácil, así que vete preparándote porque volverei.
Ímonos/Ímonos xa.!!!!
Daemón malo-: Pero a vitoria é case
nosa.
AI-: dixen que nos imos
xa.!
E entón teletransportou a todos os dobres
malvados a un lugar descoñecido.
Iván espertouse na enfermería. E foi polo sur a meditar e adestrar un pouco. Cando de súpeto atópase con AI e
falan de que AI debería unirse a el, pero Iván negouse. E AI
derrotouno.
AI deuse conta de porqué o poder o elixiu a el, pola súa bondade. E asívolveu á super escola e fíxose máis
forte, pero non o suficiente para derrotar a AI. Convocou a todos
os
nenos do colexio a unha reunión no patio e convenceunos para unirse e loitar cos
seus dobres malvados outra vez.
Daemón-: Oe Iván, tes idea de onde está Anti
Iván?
SI-: Antes de irse ameazou aos habitantes da
terra.
Daemón: Pronto a terra converterase nunha
gran mazá frita.
Deus-: Estas seguro de volver enfrontarte
a AI?
SI-: Eh, un home díxome “un gran poder
conleva unha gran responsabilidade”.
Todos foron a Nova Yorke na escola,
que estaba voando. Era unha base flotante.
Mentres tanto en Nova Yorke os dobres
malvados estaban atacando á xente, e nin sequera a policía podía facer nada
contra eles.
Por de pronto chegaron os Super Heroes e puxéronse
en posición.
Funsac-: Bullacazaa.!!!!!!
AI-: Vaia, por fin descubríchesme SI, crin
que che levaría máis tempo.
SI-: Pois levoume pouco, e agora preparatee
a recibir a poderosa vontade do martillo
da xustiza.
Deus-: De verdade? Bastaba con dicir a por
eles.
Entón todos loitaron coas súas réplicas, pero
SI e AI estaban demasiado empatados.
De súpeto, nun segundo SI rabuñoulle coas súas garras e déixolle unhas cicatrices que eran unha maldición. EAI
transformouse nos depredadores dosaliens de SI. E case lles
ía a gañar, pero no
último momento apareceron Dialga (o deus da cuarta dimensión) e Palquia (o Deus
da oitava dimensión), e todos os deuses de todas as dimensións loitaron con AI
pero ningún podía gañarlle. E entón, cando AI estaba a piques de destruír todas
as
dimensións MaltecM achegouse a SI díxolle:
MaltecM-: Iván , estás
ben?
MaltecM-: Chegounos a
hora.
SI-: Iso parece. Botareite de
menos.
MaltecM-: Antes de ser destruídos gustaríame
darte isto.
MaltecM deulle un bico nos beizos.
Entonces Iván volveuse verde de enerxía..
AI-: agora xa vos chegou a hora.
Jajajajaja.
Deus-: todo está
perdido.
Cando AI vira un resplandor verde,
parou e foi cara el.
E viu a imaxe dun Lucario verde que
estaba cuberto de enerxía.
SI-: Crías que estaba un pouco
verde?.
Iván gañou a AI, pero AI continuou
co seu plan, intentou destruír toda a dimensión pero SI derrotouno e púxolle unha
camisa de forza e unha boceira, e levábano nunha
carretilla.
Deus-: Iván, quítalle o poder cósmico a AI.
Quitoullo a AI e destruíuno.
E entón todos os
cidadáns de NY aplaudíronlle a SI e aos seus heroes.
Pero AI estaba a
piques de dicir unhas palabras.
AI- : Derrotáchesme, pero aínda teño forzas para dicir isto. Gustaríame dicir
a verdadeira identidade de SI.
Todos os
heroes-: Non o digas!!!!!!!!
AI-: Oh, si! SI
é en realidade Iván Ramírez Barros.
E revelou
as identidades de todos os super heroes, e as súas direccións, onde
vivían.
A
nena que salvou do incendio abrazou a SI. E SI abrazou á nena. E o seu pai
estreitoulle a man. E volvéronlle a abrazar os cidadáns e gritaron:
Cidadáns-: ¡SI,SI, SI, SI!
Entón a
policía do ceo levouse a AI e aos super viláns ao baleiro, o cárcere para
os criminais máis buscados de todas as dimensións.
SI- : Bon, agora
que todo acabou gostaríame facer unha cousa.
SI foi ao
espazo, un punto entre a terra e a lúa, e gritou.
SI- : Ata o
infinito e máis aló.
Mentres tanto
no baleiro os criminais estaban discutindo porque perderan a bataia contra os
heroes. Cando saíu AI da súa cela e levouse á Miriam maila aos demais deixounos aí,
podrecéndose. E entón AI dixo cando estaba fóra do
cárcere:
AI- : Escóitame
SI,onde queira que esteas volveremos atoparnos.
Jajajaja.
E así foise a
un portal interdimensional a un lugar da terra.
de lava, unha máis fluída e polo tanto máis destrutiva e outra máis viscosa de avance máis lento. Todas as
Pódense construír volcáns moi diferentes empregando pasta de papel que unha vez seca se recubre cunha pintura plástica capaz de soportar a “lava” que non é máis que unha disolución acuosa (de auga). Ademais podes usar como boca do volcán o tapón da botella perforado; xa que así consegues que o peche do lugar onde vai ter a reacción (botella) sexa hermético e que a “lava” teña un único camiño de avance.
